TIJDENS WINNETOU SPEL TE RUURLO

Wilde ruitertonelen in Rijkenbargse Bos


anoniem 1

[. . .] 2 opgevoerd, dat het spectaculaire ontleent aan de mede- […] dat uniek is in Nederland, namelijk spelen waarin een groot aantal paarden „het moet doen”. Reeds vanaf 1953 wordt om de drie jaar in het Rijkenbargse Bos een openluchtspel opgevoerd, dat zijn spectaculaire ontleent aan de medewerking van de landelijke rijvereniging Ruurlo. In het openluchtspel „Winnetou en de schat in het Zilvermeer”, dat dit jaar op het programma staat, zal deze vereniging niet minder dan 24 paarden inzetten. Gezien de sterk oplevende belangstelling voor de onsterfelijke verhalen van Karl May, mede dank zij de Winnetou-films van de laatste twee jaar, verwacht het Comité Openluchtspelen Ruurlo tijdens de vijf voorstellingen op 7, 8, 14 en 15 augustus a.s. zeer veel publiek. Degenen die in 1962 in Ruurlo het vorige Winnetou-spel hebben gezien, weten wat het zeggen wil om een spannend Indianenverhaal met veel „ruiterlijke” actie te zien tegen de fraaie natuurlijke achtergrond van het Rijkenbargse Bos.


Vijf opvoeringen
in eerste helft augustus




ZELF BEWERKEN

„Het is heel moeilijk om kant en klare stukken te krijgen waarin veel paarden optreden”, vertelde ons de enthousiaste regisseur van de Ruurlose openluchtspelen, de heer B. A. J. Gerdes, die bij de nog grootsere opzet van dit jaar zal worden geassisteerd door zijn zoon, de heer B. H. A. M. Gerdes. Maar ja, in Ruurlo wil men niet graag het unieke element van de openluchtspelen, de paarden, missen. Dus is de heer Gerdes zelf aan het bewerken geslagen. En als het dan toch „paardenstukken” moeten worden, dan kan het niet anders of men komt bij Indianen en cowboys terecht. Bij de bewerking van Karl Mays boek „De schat in het Zilvermeer” heeft de regisseur zich zoveel mogelijk trachten te houden aan het oorspronkelijke verhaal. Gezien echter de beperkte – maar niettemin aantrekkelijke! – mogelijkheden van het Rijkenbargse Bos, heeft hij op enkele punten wijzigingen aangebracht, die echter aan het verhaal weinig afbreuk doen. Voor andere problemen zijn vaak zeer ingenieuze oplossingen bedacht.

DE KOSTEN

Het organiseren van een openluchtspel als „Winnetou en de schat in het Zilvermeer” is geen peuleschilletje. Om maar met de meest praktische kant te beginnen: de kosten die in 1962 ongeveer 10.000 gulden beliepen, zullen dit jaar wellicht nog hoger zijn. Als men maar, evenals de vorige keer, kan afsluiten met een (klein) batig saldo (dat toen aan de rijvereniging ten goede kwam) of als men er eventueel kan „uitspringen”, dan zegt het kostenbedrag natuurlijk niet zoveel. Anders wordt het wanneer de baten achter blijven bij de lasten ... Dat niettemin het Comité Openluchtspelen Ruurlo, bestaande uit louter particulieren, bereid is dit risico te nemen, pleit voor het belangeloze enthousiasme van deze mensen en wekt de verwachting, dat een eventueel voorstel van B. en W. om voor dit niet-commerciële evenement van vermakelijkheidsbelasting af te zien, in de Ruurlose gemeenteraad met vreugde zal worden begroet.

MEDEWERKENDEN

Als men achter de schermen van dit openluchtspel kijkt, zal men tot zijn verbazing en ontzag ontdekken, dat er niet minder dan 300 mensen voor in touw komen van wie er 80 in het stuk meespelen. De rol van Old Shatterhand wordt gespeeld door de heer H. Klomp, die in het bezit zal blijken te zijn van het beroemde Henry-geweer waarmee hij niet minder dan 10 schoten achter elkaar zonder laden kan afvuren; het publiek zal hem op onnavolgbare en mysterieuze wijze een tak van een boom zien afschieten! Old Shatterhand onafscheidelijke edele bruine broeder Winnetou wordt vertolkt door de heer D. Weenk. Het ongure element wordt vertegenwoordigd door het opperhoofd Grote Wolf, een waarlijk „grote boze wolf”, die wordt uitgebeeld door de heer D. Schot. Dan is er natuurlijk nog Old Firehand (de heer D. Oosterink), terwijl wij van de vele vertolkers ten slotte nog noemen mej. Ines Bakker in de rol van het weerloze vrouwelijke element temidden van gespierde kerels en de heer D. Noode als Blenter, de baas van een houthakkerskamp.
In de „regiekuil” zullen tijdens de voorstellingen niet alleen vader en zoon Gerdes plaatsnemen maar ook de heer T. H. Bakker, die voor deze bijzondere gelegenheid de stethoscoop aan de Rijkenbargse wilgen hangt, teneinde de handen vrij e hebben voor het bespelen van 26 lichtschakelaars plus de knoppen van de geluidsinstallatie.

CIJFERS

Nog enkele willekeurige cijfers. Het podium waarop alles zich zal afspelen heeft een frontbreedte van 80 meter. Bij de technische voorbereidingen van het spel wordt ongeveer 1000 meter lichtkabel verwerkt. Het podium, dat wordt gebouwd, biedt plaats aan 2000 bezoe- handen vrij te hebben voor het bespelen repeteert 9 keer – het eerste schot niet meegerekend. Maar dat hadden we al verteld ... 3


[1]In: De Graafschapsbode, 29 juli 1965.
[2]Het lijkt erop dat er in de eerste twee regels van het krantenartikel een of meer woorden ontbreken; bovendien wordt een deel van de eerste zin een paar regels verderop herhaald.
[3]O? Hadden we dat?



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website