Winnetou keert terug

door Ber Hulsing 1


KARL MAY, eerst tientallen jaren van deze eeuw gevreten door alle jongens, toen een tijd niet aangekeken, schijnt nu weer in te zijn. Zijn boeken gaan bij miljoenen, en Horst Wendlandt 2, die miljoenen marken in verfilmingen stak, schijnt er niet slechter op te worden. Zijn films worden dat trouwens ook niet.

CITY 3

De landschappen van het ‘verre westen’, dat tegenwoordig gevonden wordt in het zuid-oosten – Joegoslavië – doen het best in kleuren en cinemascope. De blauwe bergen, grillige rotsen, wijde vallei, bergmeren, en zelfs een grot, doen voor Californië niet onder. De ‘indianen’ kunnen er mee door, en hun aankleding zal wel kloppen. De ruiters zijn wat voorzichtiger dan de stuntjongens van Hollywood, maar het schieten gaat Duits kranig. Pierre Brice 4, een Franse ex-parachutist, is een bedaarde, knappe Winnetou. Lex Barker 5, de Amerikaan, die eens (de tiende) Tarzan was, gaat uitstekend, voor de kalme Old Shatterhand door. Anthony Steel 6 doet een olieschurk, en Karin Dor 7, de vrouw van regisseur Dr. Harald Reinl, is een mooie ‘indiaanse’. Winnetou redt haar van een beer, en wordt, tegen zijn gewoonte in, verliefd. Maar hij offert haar toch aan een blanke, terwille van de vrede. Voor de vrede doet Winnetou alles. Soldaten en Indianen willen hem niet dadelijk volgen. En de olieschurk met zijn bende hebben belang bij oorlog. Die moorden dus Indianen en pioniers uit. Ze maken gevangenen, die ze als gijzelaars gebruiken.
Winnetou, Old Shatterhand en hun kameraden komen telkens maar net op tijd. En daar ze duidelijk rechtschapen zijn, worden zij door kogels, klappen, en een geweldige oliebrand zorgvuldig gespaard.
In dat opzicht is Dr. Harald Reinl wel aardig in de stijl van Karl May gebleven.


[1]In: De Waarheid, 23 juli 1965.
[2]Horst Wendlandt (geboren als Horst Otto Grigori Gubanov, * 15 maart 1922 , † 30 augustus 2002), was de producent van negen van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen uit de jaren ’60: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Old Surehand, 1. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966) en „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) en talloze andere films, waaronder de vijf van Otto Waalkes.
[3]City, voluit: City Theater (tegenwoordig Pathé City) is een bioscoop aan het Kleine-Gartmanplantsoen 15-19 in Amsterdam.
[4]Pierre Brice (artiestennaam van Pierre Louis Baron le Bris, * 6 februari 1929 , † 6 juni 2015) was een Frans acteur, die in maar liefst elf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60 de rol van Winnetou speelde: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Old Surehand, 1. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966), „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968). Voorts speelde hij nogmaals de rol van Winnetou in de tv-series „Mein Freund Winnetou” (1980) en „Winnetous Rückkehr (1998) en trad hij een aantal malen op als gastacteur (uiteraard eveneens in de rol van Winnetou) bij de Karl-May-Spiele van Elspe en Bad Segeberg.
[5]Lex Barker (voluit: Alexander Chrichlow Barker Jr., * 8 mei 1919 , † 11 mei 1973) was een Amerikaans acteur, die in vijf films furore maakte als Tarzan; in Europa was zijn eerste grote rol die van Robert – de verloofde van de vrouwelijke hoofdrolspeelster Sylvia (Anita Ekberg) – in de klassieker „La dolce vita” van Federico Fellini, alvorens hij optrad in maar liefst twaalf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60: als Old Shatterhand in „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968); als Kara Ben Nemsi in „Der Schut” (1964), „Durchs wilde Kurdistan” (1965) en „Im Reiche des silbernen Löwen” (1965); als Dr. Sternau in „Der Schatz der Azteken” (1965) en „Die Pyramide des Sonnengottes” (1965).
[6]Anthony Steel (* 21 mei 1920 , † 21 maart 2001) was een Brits acteur, bekend van films als „The Mudlark, „Anzio” en „Histoire d’O”, maar bij ons vooral van de rol van Forrester in „Winnetou, 2. Teil”.
[7]Karin Dor (eigenlijk: Kätherose Derr, * 22 februari 1938 , † 6 november 2017), was een Duitse actrice. Zij speelde naast haar rol als Bondgirl Helga Brandt in „You only live twice” o.a. in drie verfilmingen naar de boeken van Karl May: Ellen Patterson in „Der Schatz im Silbersee” (1962), Ribanna in „Winnetou, 2. Teil” (1964) en Mabel Kingsley in „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten”.
Van 1954 tot 1968 was zij getrouwd met de Oostenrijkse regisseur Harald Reinl (* 8 juli 1908 , † 9 oktober 1986), die tekende voor vijf van de zeventien grote Karl May-films uit de jaren ’60: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Winnetou, 3. Teil” (1965) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968).



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website