Scène uit Winnetou. De vertolker van de
titelrol en Old Shatterhand Barker.

Op breed scherm wordt u deze week in Tivoli 2 de schande geboden waar je eigenlijk als zogeheten beschaafde westerling het hoofd voor buigen moet. De moord op de Indianen ten faveure van de Europese hebzucht. Maar goed, Karl May heeft het indertijd avontuurlijk verpakt en vele jaren later hebben zijn landgenoten, in het bijzonder een handige kerel, die centen rook, Karls romantiek vastgelegd en zodoende kunnen we ademloos kijken naar de technicolor-strijd tussen blanken en roodhuiden in ’n imponerende (Joegoslavische) omgeving waar de bergen royaal bedeeld zijn, de ravijnen spits, de prairies ruim en de natuur adembenemend Old Shatterhand en Winnetou, de gevestigde namen, gaan voor dood noch duivel opzij, bestrijden elkaar, bedotten elkaar en sluiten vriendschap voor het leven; huifwagens worden brandend in elkaar geschoten, schedels gekloofd en borsten doorkliefd met glooiend lood en tomahawks. Het is een spektakelfilm, even primitief als boeiend met af en toen een haast on-Duits staaltje humor. Lex Barker 3 toont u zijn indrukwekkend gebouwde tors en zijn fantastische moed in de rol van de keiharde groenzoeter, die voor een lijk meer of minder geen duimbreed opzij gaat. Ongecomplineerde kijkers met een gezapigde aanpak van het leven zij dit werkje 4 van harte aanbevolen.

[…]

[1]	In: Leeuwarder Courant : hoofdblad voor Friesland, 16 juli 1965.

[2]	Tivoli (tegenwoordig Pathé Tivoli Leeuwarden) is tot najaar 2021 een bioscoop aan de Nieuwestad 85-87 te Leeuwarden; in het najaar van 2021 wordt een geheel nieuwe bioscoop, Pathé Leeuwarden, aan het Ruiterskwartier 6a geopend, waardoor de naam Tivoli geheel zal verdwijnen.

[3]

Lex Barker (voluit: Alexander Chrichlow Barker Jr., * 8 mei 1919 , † 11 mei 1973) was een Amerikaans acteur, die in vijf films furore maakte als Tarzan; in Europa was zijn eerste grote rol die van Robert – de verloofde van de vrouwelijke hoofdrolspeelster Sylvia (Anita Ekberg) – in de klassieker „La dolce vita” van Federico Fellini, alvorens hij optrad in maar liefst twaalf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60: als Old Shatterhand in „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968); als Kara Ben Nemsi in „Der Schut” (1964), „Durchs wilde Kurdistan” (1965) en „Im Reiche des silbernen Löwen” (1965); als Dr. Sternau in „Der Schatz der Azteken” (1965) en „Die Pyramide des Sonnengottes” (1965). Zijn tegenspeler is ook in deze film natuurlijk Pierre Brice (artiestennaam van Pierre Louis Baron le Bris, * 6 februari 1929 , † 6 juni 2015), een Franse acteur, die in maar liefst elf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60 de rol van Winnetou speelde: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Old Surehand, 1. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966), „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968). Voorts speelde hij nogmaals de rol van Winnetou in de tv-series „Mein Freund Winnetou” (1980) en „Winnetous Rückkehr (1998) en trad hij een aantal malen op als gastacteur (uiteraard eveneens in de rol van Winnetou) bij de Karl-May-Spiele van Elspe en Bad Segeberg.

[4]	Originele Duitse titel: „Winnetou, 1. Teil”.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

www op deze website