VICTORIA 2, Winnetou, het grote opperhoofd 3, 14 j.: Kleurige verfilming van Karl May’s beroemdste boek, dat in romantische en strijdhaftige sfeer wordt recht gedaan, ofschoon de film soms wat onhandig is. Lex Barker 4 en Pierre Price 5 als Old Shatterhand en Winnetou. 6

[1]	In: Algemeen Dagblad, 16 oktober 1964.

[2]	Victoria , voluit: Victoria Theater was van 1935 tot 1940 en van 1945 tot 1971 een bioscoop aan de Bergweg 110 in Rotterdam. In het pand vestigde zich in 1973 de elektronicareus Correct, die daar bleef tot 2014. Inmiddels is het pand verbouwd tot appartementencomplex.

[3]	Originele Duitse titel: „Winnetou, 1. Teil”.

[4]

Lex Barker (voluit: Alexander Chrichlow Barker Jr., * 8 mei 1919 , † 11 mei 1973) was een Amerikaans acteur, die in vijf films furore maakte als Tarzan; in Europa was zijn eerste grote rol die van Robert – de verloofde van de vrouwelijke hoofdrolspeelster Sylvia (Anita Ekberg) – in de klassieker „La dolce vita” van Federico Fellini, alvorens hij optrad in maar liefst twaalf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60: als Old Shatterhand in „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968); als Kara Ben Nemsi in „Der Schut” (1964), „Durchs wilde Kurdistan” (1965) en „Im Reiche des silbernen Löwen” (1965); als Dr. Sternau in „Der Schatz der Azteken” (1965) en „Die Pyramide des Sonnengottes” (1965).

[5]

Pierre Brice (artiestennaam van Pierre Louis Baron le Bris, * 6 februari 1929 , † 6 juni 2015) was een Frans acteur, die in maar liefst elf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60 de rol van Winnetou speelde: „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Unter Geiern” (1964), „Der Ölprinz” (1965), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Old Surehand, 1. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966), „Winnetou und sein Freund Old Firehand” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968). Voorts speelde hij nogmaals de rol van Winnetou in de tv-series „Mein Freund Winnetou” (1980) en „Winnetous Rückkehr (1998) en trad hij een aantal malen op als gastacteur (uiteraard eveneens in de rol van Winnetou) bij de Karl-May-Spiele van Elspe en Bad Segeberg.

[6]

Letterlijk deze zelfde tekst – inclusief de foute spelling „Pierre Price” wordt op 31 december 1964 nogmaals in het Algemeen Dagblad afgedrukt, als de film intussen in Colosseum draait. Colosseum was van 1929 tot 1977 een bioscoop aan de Beijerlandselaan 80 in Rotterdam; na 1977 werd het gebouw voornamelijk gebruikt voor bijeenkomsten en later werden er winkels (anno 2021: MMZ Wonen) en appartementen in het pand gevestigd.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

www op deze website