Bioscoopprogramma’s

anoniem 1




TUSCHINSKI
2

REG. BREESTRAAT
TEL. 62633
DE GEHELE WEEK DAGELIJKS 4 VOOR-
STELLINGEN: 1.30, 3.45, 7.00 EN 9.30 U.
KARL MAYs

DE SCHAT
IN HET ZILVERMEER

(The Treasure of Silver Lake)
Op ons toneel: OLA & BARBRO, rijwielnummer 3
HET TUSCHINSKI-THEATERORKEST o.l.v. JOHN KAPPER 4
LEX BARKER 5
HERBERT LOM 6
GÖTZ GEORGE 7

Cinemascope
in kleuren
J. Arthur Rank 8



[1]In Algemeen Handelsblad en De Volkskrant, 31 juli 1963.
[2]Tuschinski (later Koninklijk Theater Tuschinski en nog later Pathé Tuschinski) is sinds 1921 een bioscoop met zes zalen aan de Reguliersbreestraat 26-34 in Amsterdam, die in 2021 door het Britse tijdschrift Time Out werd uitgeroepen tot mooiste bioscoop ter wereld.
[3]Ole (* 6 juli 1939 , † 3 november 2020) en Barbro Nordström (* 2 september 1940) waren een Zweeds kunstfietsersechtpaar, dat o.m. ook bij het Eurovisie Songfestival van 1963 als interval-act optrad.
[4]John Kapper was een Nederlandse dirigent, o.a. van de toenmalige bioscooporkesten van City en Tuschinski (vanaf 1956) en later muzikaal leider van de Hoofdstad Operette.
[5]Lex Barker (voluit: Alexander Chrichlow Barker Jr., * 8 mei 1919 , † 11 mei 1973) was een Amerikaans acteur, die in vijf films furore maakte als Tarzan; in Europa was zijn eerste grote rol die van Robert – de verloofde van de vrouwelijke hoofdrolspeelster Sylvia (Anita Ekberg) – in de klassieker „La dolce vita” van Federico Fellini, alvorens hij optrad in maar liefst twaalf van de zeventien grote Karl-May-verfilmingen in de jaren ’60: als Old Shatterhand in „Der Schatz im Silbersee” (1962), „Winnetou, 1. Teil” (1963), „Old Shatterhand” (1964), „Winnetou, 2. Teil” (1964), „Winnetou, 3. Teil” (1965), „Winnetou und das Halbblut Apanatschi” (1966) en „Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten” (1968); als Kara Ben Nemsi in „Der Schut” (1964), „Durchs wilde Kurdistan” (1965) en „Im Reiche des silbernen Löwen” (1965); als Dr. Sternau in „Der Schatz der Azteken” (1965) en „Die Pyramide des Sonnengottes” (1965).
Opvallend is het ontbreken van de naam van Barkers tegenspeler Pierre Brice, die de rol van Winnetou speelde.
[6]Herbert Lom (eigenlijk: Herbert Karl Angelo Kuchacevič von Schluderpacher, of in het Tsjechisch Herbert Karel Angelo Kuchacevič ze Schluderpacheru, * 11 september 1917 , † 27 september 2012) was een Britse – van origine Oostenrijks/Tsjechisch acteur en auteur. Hij speelde in talloze films, maar het bekendst was zijn rol als commissaris Dreyfus in de Pink Panther-films met Peter Sellers. In „Der Schatz im Silbersee” (1962) speelde hij de booswicht Cornel Brinkley.
[7]Götz George (voluit: Götz Karl August George, * 23 juli 1938 , † 19 juni 2016) was een Duits acteur, die net als Romy Schneider zijn debuut op het witte doek maakte in „Wenn der weiße Flieder wieder blüht” uit 1953, maar die in de jaren ’80 vooral bekendheid genoot als Horst Schimanski in zeventien afleveringen van Tatort. Behalve als Fred Engel in „Der Schatz im Silbersee” (1962) acteerde hij ook nog in twee andere verfilmingen naar Karl May: „Unter Geiern” (de rol van Martin Baumann, 1964) en „Winnetou und das Halbblut Apantaschi” (als Jeff Brown, 1966).
[8]J. Arthur Rank (voluit: Joseph Arthur Rank, 1st Baron Rank, * 22 december 1888 , † 29 maart 1972) was een Brits industrieel die hoofd en oprichter was van de Rank Organization, oorspronkelijk een meelfabriek, opgericht door Ranks vader; Rank was een vroom lid van de Methodistenkerk en op middelbare leeftijd gaf hij les op de zondagsschool, waar hij religieuze films begon te vertonen. Deze praktijk breidde zich uit naar andere kerken en scholen en het leidde tot zijn oprichting van de Religious Film Society. Later nam de Rank Organization o.a. de Pinewood Film Studios en in totaal 612 bioscopen over. Blijkbaar had deze organisatie ook de rechten op de Engelse rechten op deze verfilming naar de boeken van Karl May over, die, zoals bekend, in het minder ontwikkelde deel van Nederland in de Engelse versie werd vertoond.



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website