Het spel in Ruurlo was typisch Karl May

F. C. de Rooy 1


Mijnheer,
Met belangstelling heb ik in uw nummer van 20 dezer het verslag van uw reporter over de Karl May spelen te Ruurlo gelezen. Aangezien ik zelf een dag later ben gaan kijken, en bovendien als auteur van het boek „Old Shatterhand ook voor U!” en als redacteur van de door Het Spectrum uitgebrachte Karl May Pockets nogal goed in de Karl May materie zit, zou ik daaraan gaarne nog het e.e.a. toevoegen.
Ik moet u zeggen dat ik niet veel meer verwachtte dan een spectaculair Wild West toneel in het genre van de Karl May Spiele in Bad Segeberg, waar ik enige jaren geleden ben wezen kijken, en hoogstens in staat de jeugd te boeien met veel actie. Het is mij echter heel erg meegevallen en wel omdat hier niet alleen de omlijsting van Karl May werd gebracht, doch heel duidelijk de kern van zijn verhalen werd getoond: de etische doelstelling.
Uw correspondent nu schijnt in zijn jonge jaren als zo vele anderen hoofdzakelijk de Indianenromantiek te hebben gewaardeerd; vermoedelijk is hij door de grote spanning der avonturen niet aan die kern toegekomen, en heeft hij de zg. „edelmoedigheid” Winnetou en Old Shatterhand maar en passant op de koop toe genomen zonder zich daar verder in te verdiepen. Zo is het de meeste jeugdige lezers gegaan. Doch zij die zich door deze humaan-christelijke instelling der helden bijzonder gegrepen voelden, eerst vaak onbewust, hebben deze auteur niet meer losgelaten, omdat in deze fantasie zo’n diepe werkelijkheidszin steekt, het beste weer te geven met de leus: „heb uw naaste lief”. In deze zin nu steekt deze Ruurlose bewerking uit boven die van Bad Segeberg. Zelfs de varianten op de oorspronkelijke tekst van Karl May, en ook diens eigen zwakheden zijn door de bewerker volkomen goed aangevoeld en juist weergegeven. De zg. „onwaarachtigheid” waarover uw verslaggever schrijft, is eigenlijk niets anders dan een typisch romantisch-melodramatisch effect dat de May-kenners niet vreemd voorkomt en door hen ook niet als onwaarachtig wordt opgevat. Karl May was zijn hele leven een diep-religieuze figuur, die zich echter wel wat oppervlakkig toonde op het gebied der psychologie. Uiteindelijk was hij dan ook niet een literair schrijver, maar een „Volksschrijver”, in eenvoudige taal voor het gewone volk schrijvend, waaruit hij zelf stamde.
Het is dan ook niet juist, het stuk van Ruurlo „te goed” te willen hebben. Ook ik zie zwakheden in opzet en uitvoering, maar het is alles zo typisch Karl May, met een zuivere zwart-wit moraal. Daarvoor waren de wat lange dialogen nodig, die de kinderen bij de middagvoorstelling wel wat verveelden. Zo kwam dit stuk naar mijn smaak boven het middelmatige „actietheater” uit en bracht het de toeschouwer wel wat meer dan een geperfectioneerde show. Ik ben bovendien vol bewondering dat dit alles in deze vorm tot stand is gekomen met zovele handicaps: spelers die 100 pct. leek waren en zeer weinig vrije tijd bezaten, en een stuk dat door de dialogen werkelijk niet gemakkelijk was.
De enige voorwaarde echter om dit stuk met al zijn zwakheden te waarderen: een echte Karl May-vriend te zijn, niet iemand die alleen op het wilde leven tussen Indianen en blanken uit is. Want nogmaals, Karl May is hier werkelijk tot zijn recht gekomen!
Ik geloof niet, dat uw correspondent en ik het zozeer oneens zijn, maar ik vond wel, dat het accent wat eenzijdig was. Misschien kan mijn stuk dat weer rechtzetten?
Inmiddels

Hoogachtend,
F. C. de Rooy

Den Haag, 24 augustus


[1]in: Gelders-Overijselse Courant, 29 augustus 1962.
Het gaat om een ingezonden brief van Dr. F. C. de Rooy op een artikel dat op 20 augustus van dat jaar was verschenen in deze krant.
Dr. F. C. de Rooy (voluit: dr. Ferdinand Carel de Rooy, * 9 juni 1919 , † 4 maart 1998) was in het dagelijks leven leraar Frans te Rijswijk/Z.H. en in zijn vrije tijd dé Karl May-kenner van Nederland. Van zijn hand is o.a. het boekje „Old Shatterhand - Kara Ben-Nemsi - ook voor U! De boodschap van Karl May, de idealist uit het Avondland” (Tilburg: Drukkerij van het R.K. Jongensweeshuis, 1955) en hij redigeerde en gaf in de jaren 1962-1967 de 50 bekende Karl May-pockets bij Uitgeverij Het Spectrum uit.



Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

Terug naar de Karl May-startpagina.

Terug naar de Apriana-startpagina.



Google
www op deze website