DE heer Roest Crollius zegt in het artikel over Günter Grass 2 o.a. „dat auteurs als moderne Karl May’s het land waar hun romans zich afspelen, nimmer hebben bezocht.”
Karl May heeft verklaard op 20-jarige leeftijd Amerika te hebben bezocht. Hij ging als kolentremmer 3 en was daar huisleraar en landmeter. Hij bezocht het Rotsgebergte, Yellowstone Park en het Indianengebied. May sprak behalve Engels ook vloeiend Arabisch en wist veel van Turks en Perzisch. Uit passagierslijsten weten wij, dat hij behalve in Afrika ook in het Midden- Oosten en Voor-Indië is geweest. In 1900 gaat hij andermaal naar Amerika en reist met zijn vrouw tot 1908 o.a. naar Buffalo, het reservaat der Tuscarora Indianen, Colorado, Arizona en Nieuw Mexico 4.

[1]

In: De Telegraaf, 15 december 1960. Het betreft een ingezonden brief van Th. Bönker uit Amsterdam n.a.v. het artikel „„Die Blechtrommel”: Literaire bom ontplofte in Duitse schrijverswereld. Lijvig werk van Günter Grass” van Barend Roest Crollius (* 6 mei 1912 , † 2000) in dezelfde krant van 8 december 1960. In dit artikel poneert Roest Crollius de stelling (over de eerste generatie Duitse auteurs van na de oorlog): „Men kijkt weer over de grenzen: de meeste oorspronkelijke Duitse romans van de laatste tijd spelen in het buitenland, waarbij, door het gebrek aan lokale sfeer, niet zelden het vermoeden rijst dat de auteurs als moderne Karl May’s het land, waar hun romans zich afspelen, nimmer hebben bezocht.”

[2]

Günter Grass (voluit: Günter Wilhelm Grass, * 16 oktober 1927 , † 13 april 2015) was een Duits schrijver en beeldend kunstenaar. Tezamen met Heinrich Böll (* 21 december 1917 , † 16 juli 1985) en Siegfried Lenz (* 17 maart 1926 , † 7 oktober 2014) werd hij in Duitsland gerekend tot de naoorlogse „Grote Drie”. Zijn bekendste romans zijn o.a.: „Die Blechtrommel”, „Katz und Maus”, „Hundejahre”, „Der Butt”, „Das Treffen in Telgte”, „Die Rättin”, „Unkenrufe”, „Mein Jahrhundert”, „Im Krebsgang” en „Beim Häuten der Zwiebel”. In die laatste, sterk autobiografische roman bekent hij zijn lidmaatschap van de SS, waarna hij van zijn voetstuk als „boegbeeld van links Duitsland” viel. Ettelijke onderscheidingen werden hem afgenomen, maar wat gelukkig bleef, was de Nobelprijs voor Literatuur, die hij in 1999 had gewonnen.

[3]	Een kolentremmer was op stoomschepen de hulpstoker, belast met het uit de bunkers halen en het naar de stookplaat brengen van de kolen.

[4]

Inmiddels weten natuurlijk we dat de waarheid zo’n beetje tussen Roest Crollius en Bönker in ligt: in 1899/1900 maakte Karl May zijn eerste reis buiten Europa, nl. naar het Midden-Oosten, Ceylon, Maleisië en Nederlands-Indië. Niet tot, maar in 1908 bezocht hij voor het eerst (het noordoosten van) de Verenigde Staten: Colorado, Arizona en New Mexico dus niet.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.

www op deze website