O oude boek met zijn aparte geur. Zoet en verzaligd uur, dat ik u las en zat in suizen neer, om ons tesaamgetrokken tot een muur. Sinds braken de gebeurtenissen door des levens en teloor ging uw verhaal in het wereldrumoer. En mijn geheugen wist uw woord niet meer. Hier vinden wij elkaar eindelijk weer Gij hieldt dezelfde kleur. De blanke tovercirkel van weleer opent zich en ik sluit de deur. Opnieuw begint het zoeken van het spoor.

[1]

Uit de bundel: Hoonte , Amsterdam : Querido, 1949. Gerrit Achterberg (* 20/05/1905 te Langbroek , † 17/01/1962 te Leusden) leende Indianenboeken van een van zijn speelgenoten, de jonge graaf Constant Theodore Emmo (* 10/02/1905); bij het indiaantje spelen met de kinderen uit de omgeving was de jonge graaf Old Shatterhand en Gerrit Achterberg Winnetou.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.