Een  D u i t s c h e  T a r t a r i n  v a n  T a r a s c o n  is afgeschilderd in een vermakelijk proces dat Maandag voor de rechtbank te Berlijn werd behandeld.
Daar stond de anti-socialistische schrijver en uitgever Rudolf Lebius terecht onder beschuldiging van laster tegen Karl May, den schrijver van een aantal jongensboeken vol romantische avonturen.
Lebius had gezegd, dat Karl May „een geboren boef” was en hij maakte onlangs de uitkomsten van een onderzoek betreffende May openbaar in een artikel waarbij hij hem beschuldigde van veroordeeld te zijn tot dwangarbeid wegens diefstal, roofaanvallen en andere misdaden.
Voor de rechtbank betoogde Lebius dat het May onmogelijk is waarheid te spreken, zelfs al beproeft hij het. Hij zei, dat May beweerde een groot aantal vreemde talen te spreken, met inbegrip van de Indianen talen en Chineesch, terwijl hij zelfs geen Engelsch verstond en alleen maar Duitsch kan spreken. In May’s studeerkamer te Dresden hingen overal met bloed bevlekte scalpen, die hij naar zijn zeggen, zelf had buitgemaakt toen hij als „de Oude Zekerhand” Indianenhoofdman was. Hij liet daar aan zijn bezoekers een zilveren geweer zien, waarmede hij beweerde „honderden Indianen te hebben doodgeschoten”. En de waarheid was, dat May, nooit over de Duitsche grenzen was geweest. Daarbij noemde hij zich doctor. Maar zijn doctorstitel, zei Lebius, is hem verleend door een vrije Amerikaansche academie, bestaande uit een barbier en een groentevrouw.
Het slot was, dat Lebius veroordeeld werd tot een boete van 100 Mark.

[1]	In: Het Nieuws van den Dag, 20 december 1911.

Terug naar de Nederlandstalige bibliografie.